Երկրում կար շատ բարեր և անմատչելի մի լեռ: Մարդիկ կամեցան բնակություն հաստատել նրա վրա, որովհետև լի էր նա ամենայն բարիքով: Սակայն շատ էր դժվարին նրա վրա բարձրանալը, թեպետև ուներ բազում ճանապարհներ: Նրանք, ովքեր նրա վրա բարձրանալու ժամանակ կանգ առան հանգստանալու, սայթաքեցին և ցած գլորվելով հասան մինչև հատակը, իսկ ովքեր չուզեցին դադար առնել, այլ գավազանի օգնությամբ աշխատեցին շարունակել վերելքը, բարձրացան լեռան վրա և հանգիստ կյանք վայելեցին: Այսպես թուլակազմ անարիները մնում են կես ճանապարհին ու կորչում, իսկ հաստատակամները, համբերությունն իրենց նեցուկ ունենալով վեր են բարձրանում ու հասնում նպատակին:
- Ընդգծված բառերում տառեր են բաց թողնված: Լարցո’ւ:
- Վերնագրի’ր առակը:
- Ո՞ր նախադասության մեջ է ամփոփված առակի գաղափարը:
- Առակը քեզ ի՞նչ սովորեցրեց:
- Առակի ասելիքը խորհուրդի ձևով ձևակերպի’ր:
- Այս գաղափարը հաստատող ասացվածքներ գտի’ր:
Ամենակարևոր հաղթանակը սեփական «ես»-ի նկատմամբ տարած հաղթանակն է։
