Արևաքույրիկ

Մին պիծի ախճիգ հըվնդանում ա, տուս կյամ ծերքավ անում.

— Ա’րև, ա’րև, հիվանդ ըմ, եկ ինձ հետ խաղ ըրա:

Արևն ասում ա.

-Պիծի ախճիգ, ես շատ կործ օնիմ, կարում չըմ կյամ, իմ պիծի քվեր ղարկում ըմ, նհետը խաղ ըրա, լվըննական ըս:

Արևը մին ծաղեգ ա ղարկում` տեղեն, տղնածամ:

Ախճիգը էլ թողում չի քյընի, նհետը խաղ ա անում, լվանում: Ծաղեգն էլ ուրանց հանդին փսնում ա, ախճիգն ու ծաղեգը ամեն օր ուրուր նհետ խաղ ըն անում, ուրուր սիրում:

Ծաղկեն անումը մնամ ա Արևքուրիկ:

Կարդա՛ բարբառային տեքստը և փոխադրի՛ր գրական հայերենով: Փոխադրելու ընթացքում ի՞նչ դիտարկումներ արեցիր: 

Մի փոքրիկ աղջիկ հիվանդանում է, դուրս է գալիս և ձեռքով է անում․

— Ա’րև, ա’րև, հիվանդ եմ, իձ հետ խաղա

Արևն ասում է․

֊Փոքրիկ աղջիկ, ես շատ գործ ունեմ, չեմ կարող գալ, իմ փոքրիկ քույրիկին ուղարկում եմ, նրա հետ խաղա կլավանաս։

Արևը մի ծաղիկ է ուղարկում՝ դեղին, դեղնավարս։

Աղջիկն էլ չի թողնում գնա, նրա հետ խաղում է և լավանում։ Ծաղիկն էլ իրենց դաշտում բուսնում է, աղջիկն ու ծաղիկը ամեն օր իրար հետ խաղում էին, իրար սիրում։

Ծաղիկի անունը մնում է Արևաքույրիկ։