Չորեքշաթի, 27-ը հունվարի
Այսօր ինձ համար շատ կարևոր և պատասխանատու օր էր։ Ընկեր Արմինեն հանձնարարել էր, որ ես իմ դասընկերների համար օրիգամիյի դաս ացկացնեմ, քանի որ նախորդ օրը տեսել էր, թե ես թղթից ինչպիսի մարդուկներ եմ սարքում։ Ես նախապես որոշել էի, որ պետք է ցույց տամ, թե ոնց կարելի է թղթից ճապոնական հնագույն զենք պատրաստել, սեկիրա։ Իմ դասընկերերը շփոթվել էին և չէին կարողաում հետևել իմ գործողություններին, ու ես ստիպված էի աընդհատ ընդհատվել և իրենց մոտենալ և օգնել։ Ի վերջո միայն դասարամի կեսի մոտ ստացվեց պատրաստել այդ զենքը և ճիշն ասած ես մի քիչ հուսահատված էի, բայց ընկեր Արմիեն ասեց․ «Այ հիմա տեսնում ես, թի ինչ դժվար է ուսուցիչ լինելը» և ես հիմա իրոք հասկաում եմ, թե ինչ դժվար է ուսուցիչ լինելը և կաշխատեմ հետագայում դասերի ժամանանկ շատ ուշադիր լինել, որ իմ ուսուցիչերը իմ պատճարով չնեղվեն։ Ես նաև դպրոց էի տարել իմ պատրաստած օրիգամիի նմուշները և շատ զարմացա, որ երեխաները շատ հետաքրքրվեցին նրանցով, դա շատ հաճելի էր։
Այսօր մենք երեկվա պես տաք բրդուճներ ենք պատրաստել և միասին ուրախ կերել։
Այստեղ կարելի է տեսել մեր հավես օրվա տեսանյութը
ՌՈՒԲԵՆ ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ 