Փոքրիկ Արտաշեսը շվշվացնելով գնում էր ձորով: Հանկարծ լսեց, որ մի ուրիշն էլ է շվացնում. Հենց իմացավ ընկերն է, կանգնեց, ձայն տվավ.
-Վահա’ն, դո՞ւ ես:
-Ե՜ս…
-Ադա՜, մեր հորրթն ո՞ւր գնաց, տեսա՞ր:
-Սա՜ր…
-Հանա՞ք ես անում, ինչ է:
-Չէ՜…
-Վա՜յ, էդ հո գելը կուտի:
-Ուտի՜…
Արտաշեսը լալով վազեց տուն, տեսավ` հո՛րթն էլ է տանը, Վահա՛նն էլ:
իմ հորինած շարունակությունը
«Բա ես ո՞ւմ հետ էի խոսում», ֊ ինքն իրեն հարցնում է Արտաշեսը:
Գնում է, տեսնում ոչ ոք չկա:
– Ո՞ւր ես:
-Ե՜ս…
-Հա, դու՛:
-Դու՜…
Վա՜յ, էս ինչ անխելք է :
-Խե՜լք…
-Նշանակում է խելքով ես, հա՞:
-Հա՜…
–Կարո՞ղ է իմանաս թակարդի տեղը:
-Տե՜ղ…
-Հա՛, հա՛:
-Հա՜…
-Դու էլ սու՛ս մնա, հա՞:
-Հա…
-Վայ, գլուղս հիմա կցավի:
-կցավի…
-Ա՝…
-Ա՝…
-Ես գնամ:
-Գնա՝մ…
Փորձի’ր շարունակել երկխոսությունը: Չմոռանա’ս ճիշտ կետադրել:
Առաջադրանքներ
1.Ո՞ւմ կամ ինչի՞ էր հանդիպել փոքրիկ Արտաշեսը:
Արտաշեսը ոչ ոքի և ոչնչի չէր հանդիպել:
2. Ըստ այս պատմության, որտեղի՞ց էին հայտնվում ձայները:
Իր ձայնն էր արձագանքում խոր ձորում:
3. Քո կարծիքով որտե՞ղ են ապրում արձագանքները և ինչի՞ համար են դրանք:
Իմ կարծիքով արձագանքները ապրում են քարանձավներում, ձորերում: Դրանք առաջանում են երբ դատարկության մեջ ձայնը հանդիպում է որևէ պատի:
4. Թումանյանական ո՞ր հեքիաթին է նման այս պատումը: Նշի՛ր։
Այս պատումը նման է Թումանյանի «Խելոքն և հիմարը» հեքիաթին:
5.Վենի դիագրամի միջոցով նշի’ր բոլոր ընդհանրություններն ու տարբերությունները: Ներկայացրո’ւ և համեմատի’ր ընկերներիդ աշխատանքների հետ:
6.Այժմ ինքդ փորձի՛ր նման մի պատմություն հորինել:
7.Գրեցի՞ր, շա’տ ապրես: Հիմա պատմությունդ կարդա՛ ընկերներիդ համար, իսկ նրանք թող փորձեն վերնագրել այն:
8. Գրածդ պատմությունը բեմադրելով՝ ռադիթատրոն պատրաստի’ր:
Կարդա’ նաև Ռոդարիական այս հեքիաթը և հեքիաթի շուրջ ինքդ փորձիր հարցադրումներ կազմել:
Արձագանքի մասին հանելուկներ հորինի’ր և նկարի’ր քո պատկերացրած Արձագանքին:
ՌՈՒԲԵՆ ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ 