Ես Ռուբենն եմ, ես շատ եմ սիրում կենդանիներին և բնությունը։ Ես շատ եմ ուզում ունենալ ընտանի կենդանիներ, բայց ծնողներս ինձ թույլ չեն տալիս բնակարանում շուն կամ կատու պահել։ Դրա համար ես ամառները անցկացնում եմ գյուղում, որտեղ իմ հայրիկի տատիկն է ապրում։ Այնտեղ ես երկու կատու ունեմ՝ մեկը մեծ, մյուսը այնքան փոքր, որ տեղավորվում է ձեռքիContinue reading “Ես Ռուբենն եմ”
Category Archives: Հորինուկ
Թռչող ձվիկը
Ռուբեն Շահվերդյան Մի օր Զատիկի տոնին մի շատ գեղեցիկ ներկված ձվիկ որոշեց, որ ինքը չի ուզում, որ իրեն ուտեն։ Այն ժամանակ, երբ նա մտածում էր այդ մասին, չգիտես թե որտեղից ձվիկի մոտ հայտնվեցին թևեր ու ձվիկը սկսեց թռչել տանով մեկ։ Մեկ էլ նա տեսավ, որ տան պատուհանը բաց է և արագ դուրս փախավ պատուհանից։ ՆաContinue reading “Թռչող ձվիկը”
Ակլատիզ պապին և Ուտիս տատին
Բարեկենդանի ժամանակ երբ Ակլատիզ պապի գալու ժամանակն էր, Ուտիս տատին եկավ և քշեց Ակլատիզ պապին և ասաց․ – Գնա՛ և չվերադարնա՛ս անպետք Ակլատիզ պապի, ինչու՞ ես պետք է յոթ շաբաթ սպասեմ, որ նորից դառնամ թագուհի, գնա՛ ու էլ չվերադառնա՛ս։ Երբ Ակլատիզ պապին հեռացավ, մարդիկ մոռացան, որ Մեծ Պահքի ժամանակն է և բոլորը շարունակեցին ուտել ևContinue reading “Ակլատիզ պապին և Ուտիս տատին”
Չարաճճի արևը
Արևը գնում էր այս ու այն կողմ և ձանձրույթից չգիտեր ինչ անել։ Նա լողում էր ամպերի մեջ և նայում ներքև։ Հանկարծ նա տեսավ մի տղայի, ով նույնպես ձանձրանում էր։ Նա առաջարկեց տղային խաղալ իր հետ։ Իրենք սկսեցին խաղալ տարբեր խաղեր, բայց իրենց ավելի շատ դուր եկավ բռնոցի խաղալը։ Խաղի ընթացքում արևը չէր էլ նկատել, որContinue reading “Չարաճճի արևը”
Նիկոյի երազանքը. մի բառ ես, մի բառ դու
Լինում է, չի լինում մի եղջերու: Նրա անունը Նիկո Ազգանունյան է: Նիկոն ապրում է սարերում:Նա ունի մեծ ու գեղեցիկ ընտանիք; Նիկոյի հետ ապրում են մայրիկը, հայրիկը, եղբայր Ջոնին, քույրիկ Լենբարը: Նրանք ընտանիքով սիրում են օգնել Ձմեռ պապիկին: Ամեն ձմեռ Ազգանունյանները տեղափոխվում են Ձմեռ պապիկի արհեստանոց; Նրանք շատ են սիրում Ձմեռ պապիկին և մեծ ուրախությամբ օգնումContinue reading “Նիկոյի երազանքը. մի բառ ես, մի բառ դու”
հանելուկ
Այն ի՞նչն է, որ սպիտակ է, սառն է, թափվում է երկնքից, բայց ոչ բոլոր տեղերում, օրինակ Աֆրիկայում երբեք այն չես տեսնի երկնքից թափվելիս։
Խելացի գազարը
Լինում է, չի լինում մի գազար։ Այդ գազարը գնում է այգի։ Այդ գազարին բոլորը հարցեր էին տալիս և գազարը սկսեց մտածել՝ ինչ անել։ Եվ գազարը մի բան մտածեց։ Ու գազարը նույն իրենից ստեղծեց։ Ու երբ մթնեց, ինքը գնաց ծով։ Գազարին գյուղում այլևս ոչ ոք չտեսավ։
